Dit is mijn eerste fanfic, en er komt femmeslash aan, oftewel een lesbische plotlijn, als je daar niet van houdt, ophouden met lezen als je bij dat hoofdstuk aankomt, of het gewoon helemaal niet lezen.
Verder zou ik het graag willen horen als er spellingsfouten en/of grammatica fouten in zitten waar ik overheen heb gelezen, en vertel dan meteen even wat je ervan vond.
Alvast bedankt, en veel plezier Kirsten.
5 jaren van een latertje
Hoofdstuk 1-Het einde eerst
Op weg naar mijn 6de jaar op Zweinstein, nou ja, niet echt op weg naar Zweinstein, ik ben op weg naar het Nest, waar ik de laatste twee weken van de vakantie doorbreng. Na 2 jaren in bijna constante doodsangst te hebben geleefd, heb ik besloten dat ik op weg naar het Nest maar "mijn"verhaal ga opschrijven. Ik heb een nieuwe laptop van mijn ouders gekregen. Die toch niet werkt op Zweinstein, wat ik ze honderd keer heb proberen te kan Hermelien proberen om hem zo te betoveren dat hij wel werkt. Ach, hij doet het hier in ieder duurt 12 uur om in Engeland te komen, 12 uur in de trein, overdag, dus slapen is er niet bij, genoeg tijd dus om de afgelopen 5 jaar op te schrijven.
Ik zal beginnen het belangrijkste, al is dat niet echt chronologisch.
Vorig jaar heeft Harry Potter, De Jongen Die Bleef Leven, Voldemort gedood. Mensen die een oorlog hebben meegemaakt kunnen zich de doodsangst die de hele dag om je heen hangt voorstellen. En die is 3 keer erger als je in een verzetsgroep zat, zoals ik. Eigenlijk waren de momenten bij de Strijders Van Perkament de gelukkigste in de hele oorlog. Wij waren een soort van Junior Orde van de Fenix, en misschien op Perkamentus na, God hebbe zijn ziel, wel belangrijker dan de gehele Orde. Of misschien overdrijf ik. Wat ik niet overdrijf is dat Harry in mijn 5de jaar de hele wereld heeft gered.
Al werd hij een beetje geholpen door Voldemort zelf, want alle gruzielementen, op Harry na waren al vernietigd, door Perkamentus en Harry. Op de avond dat Perkamentus gestorven is kwam Voldemort opdagen, hij doodde Harry, die op miraculeuze wijze opstond uit de dood, en Voldemort zonder pardon vermoordde, of eigenlijk vermoorde Voldemort zichzelf, maar het wordt te veel om dat allemaal op te schrijven, daar ben ik twaalf uur mee bezig.
Maar hij is dood, de duivel tartte zijn ziel.
Zo het belangrijkste is opgeschreven, dus ik kan beginnen bij het begin.