Hello guys! This would be my first fic for Hakushaku to Yosei aka Earl and Fairy. This would also be my first fic without shonen-ai, yep, this is all about a het pairing! Actually this is a poem for our Filipino essay, but my teacher doesn't know that Lydia and Edgar are anime characters. :) The theme for our essay is "Paskong Pilipino", so this is a Filipino version of Edgar and Lydia's Christmas. :D Please read and review! Maligayang Pasko, mga kababayang Pinoy! :) :D
Disclaimer: I do not own Earl and Fairy or Edgar and Lydia would have done activities waaay past kissing ;)
Ang Pasko Ni Lydia
Sa ilalim ng aking kama, may mga regalo pa akong hindi nababalot.
Ang nalalapit na Pasko, hindi talaga maibaon sa limot.
Naku! May nawawala, may kulang! Anong gagawin ko?
Ganyan tuwing nalalapit na ang kaarawan ni Hesus, hindi maiiwasan ang pagiging mapagbigay
ng mga tao.
Ilang araw nalang! Nalalapit na ang Pasko!
Maraming mga gawaing dapat tapusin; magbalot ng regalo,
maglagay ng mga dekorasyon, maghanda para sa Noche Buena,
sana hindi mapagod ako!
Ay, ano ba iyan, kailangan ko nang makapag-misa de gallo.
Kailangan makaalis na ako!
Tatandaan ko ring makapunta sa kinaroroonan ng belen,
upang matanaw ko ang sanggol ng Birhen.
Kakatapos lang ng misa, kay sarap maglakad sa daan
at maramdaman ang simoy ng hangin.
Kay payapa ng paligid,
kay ganda sa paningin.
Pagbukas ko ng pinto ng aking bahay, narinig ko ang tunog ng telepono,
at hindi kong inaakala kung sino.
Si Edgar pala, ang asawa ko.
Ibinalita niya sa akin ang pagbalik niya mula sa bansang Italyano.(1)
Ako ay si Lydia kung ikaw ay nagtataka.
At ito ang huli kong sasabihin sa iyo.
Walang saysay ang Pasko kapag wala sa piling mo ang iyong pamilya.
Buti nalang at napatawag siya at ako ay kanyang napaligaya.
(1) Let us assume that Edgar went to a business meeting in Italy.
Anyways, thank you for spending your time in reading my poem! Arigatou gozaimasu! Salamat po! ^^